Praca zespołowa w pszczelim ulu
18 sierpnia 2019
W ludzkim świecie każdy chce być indywidualny, wyróżniać się z tłumu, mieć własne zdanie i dążyć do własnych celów. W pszczelim świecie wręcz przeciwnie. Tu nie ma indywidualizmu – liczy się tylko dobro ogółu, czyli pszczelego roju.
Bo tylko w tej zbiorowości pszczoły są w stanie przetrwać. Pojedyncza pszczoła umiera odłączona od roju. Jednak będąc częścią tej społeczności, pszczoły tworzą tzw. SUPERORGANIZM. Organizm o zdolnościach większych niż nasz ludzki.
Jako zbiorowość pszczoły utrzymują stałą temperaturę 35°C wewnątrz gniazda. W zimne dni produkują ciepło ruchem mięśni, a w ciepłe wentylują wnętrze ula oraz schładzaję je wodą. Przy srogich mrozach potrafią wyprodukować ogromną ilość energii, która ma na celu ogrzanie królowej, a co za tym idzie przetrwanie roju.
Jako zbiorowość pszczoły potrafią podejmować różne decyzje, Są one uzależnione aktualnymi warunkami pogodowymi, stanem pożytków (kwitnących roślin), stanem zdrowia roju, jego kondycją, czy zbliżającą się zimą. Potrafią podjąć decyzję o zwiększeniu nakładu pracy nad budową plastrów, zwiększeniem zbioru nektaru, pyłku, propolisu, czy wody. Decydują o dążeniu do podziału rodziny i wyjściu z ula rójki, czy też o wymienie królowej. Kto podejmuje te decyzje? Nie jest to żadna z pszczół, ani też królowa. Decyzje takie podejmuje rój.
W ulu wszystko jest poukładane. Każda pszczoła wie co ma robić, a wykonuje to przez całą dobę – dzień i noc. Pszczoły nie wybierają sobie funkcji, którą będą wykonywać, ani nie nadaje takiej funkcji rój. Każda pszczoła musi przejść przez wszystkie etapy społeczne rodziny. A są to: czyszczenie komórek plastra, pielęgnowanie larw, wypacanie wosku i budowa plastrów, odbieranie nektaru od zbieraczek, stróżowanie u wejścia, wentylowanie ula, zbieranie pokarmu (nektaru, pyłku) i wody. Jedynie trutnie nie pełnią żadnych funkcji społecznych w ulu, ale o tym już było w poprzednim wpisie opisującym ich życie w ulu.
Pojedyncza pszczoła całkowicie poświęca się przetrwaniu rodziny. Potrafi poświęcić swoje życie, aby zaatakować osobnika rabującego miód, czy też lecieć po wodę w zimny wiosenny dzień ryzykując zamarznięciem. Pszczoła wiedząc, że niebawem umrze, wylatuje z ula, aby nie dokładać pracy swoim siostrom i nie zanieczyszczać wnętrza ula. W razie zagrożenia są gotowe, aby opuścić gniazdo w poszukiwaniu nowego miejsca. Przy nadmiernym porażeniu pasożytami (np. warrozą) potrafią zdecydować o opuszczeniu ula, pozostawieniu źródła skażenia i własnych larw, aby rozpocząć całą swoją pracę nad budową gniazda od zera.
To i wiele innych ciekawostek na temat życia pszczół można dowiedzieć się w trakcie zajęć edukacyjnych Pasieki Edukacyjnej „Skrzydlaci przyjaciele”, której ambasadorem jest firma TiM S.A. Zerdecznie zachęcamy do rezerwacji miejsc.
